Almanca’da ismin halleri Türkçe’den biraz farklıdır ve yalın hali, -i hali, -e hali, -in hali olmak üzere ismin dört hali mevcuttur.
Türkçe’de bir ismi -i haline sokmak için kelimenin sonuna ı-i-u-ü harflerinden uygun olanı eklenir.
(eğer gerekiyorsa kaynaştırma harfi de eklenir) Örneğin, ev-evi, okul-okulu, bahçe-bahçeyi gibi.
Ya da -e hali ev-eve, okul-okula, bahçe-bahçeye gibi yapılır.
Almanca’da ise bu haller genellikle kelimenin artikelini değiştirerek oluşturulur.Bazı kelimelerin de sonlarına bazı haflerin eklendiği durumlar da mevcuttur.

Almanca’da ismin dört hali şu şekilde ifade edilir:

Yalın Hali : Nominativ
-e Hali : Dativ
-i Hali : Akkusativ
-in Hali : Genitiv

Yalın hal, ismin bir değişikliğe uğramamış, saf halidir.
Örneğin kalem, kitap, bilgisayar kelimeleri ismin yalın halindedirler.Bunun yanı sıra isimler çoğul olarak da yalın halde bulunabilirler.Örneğin kitaplar, kalemler kelimeleri de hem çoğuldur hem de yalın haldedir.
Bu bölüme kadar incelediğimiz tüm kelimeler de yalın haldedirler.Sözlüklerde ve diğer kaynaklarda isimler daima yalın halde verilirler.
Almanca’da yalın hale ilişkin incelenecek çok fazla bir şey yoktur.Zaten sözcüklerin saf halleri yalın haldedirler.Aşağıdaki örnekler gibi;

Halı : der Teppich
Göz : das Auge
Masa : der Tisch
Lamba : die Lampe
Otobüsler : Busse
Anneler : die Mütter
Babalar : die Väter

Örnekleri ismin yalın halindedirler. Önümüzdeki bölümde ismin -i halini inceleyeceğiz.